تحقیق گفتگوی تمدن ها

گفتگوی تمدن ها

گفت و گو وسیله ای است كه افراد برای ایجاد ارتباط و القای مقاصد خود از آن بهره می جویند.

در اینجا من تلاش كرده ام به شرح و بیان مقاصد نوعی خاص از گفت و گو در مقیاس بسیار وسیع یعنی جوامع بین الملل بپردازم. این ایده توسط جناب آقای خاتمی رییس جمهور سابق ایران در آغاز هزاره‌ی سوم در سازمان ملل مطرح شد و این درست زمانی بود كه ساموئل هانتیگتون نظریه پرداز مسائل سیاسی غرب نظریه‌ی برخورد تمدنها را ارائه كرد.

تلاش گفت و گوی تمدنها مناظره یا جدل بین افكار و فرهنگها نیست زیرا در مناظره یا جدل هدف هر یك از طرفین فقط حفظ وضع فكری موجود خود و غلبه بر طرف مقابل است.

گفت و گوی تمدنها غلبه‌ی یك فرهنگ و تمدن بر دیگر فرهنگها نیست و هر فرهنگ و تمدنی كه قصد آن سیطره بر سایر فرهنگ ها و تمدنهای دیگر باشد قابلیت گفت و گو ندارد.

گفت و گوی تمدنها از دو جهت قابل بررسی و تأمل است. یكی نگاه تئوریك به آن و دیگری نگاه سیاسی. گفت و گوی تمدنها زمانی به هدف خود نزدیك تر است كه به این دو جنبه به یك اندازه توجه شود. زیرا اگر تكیه بر جنبة تئوریك آن شود فقط معطوف به اهل دانشگاه می شود و از تأثیرات عملی و سیاسی آن در جامعه‌ی بین الملل كاسته می شود و اگر فقط از منظر سیاسی به این مقوله توجه شود به یك امر روزمره‌ی سیاسی تبدیل و زود فراموش می شود.

جایگاه ایران در گفت و گوی تمدنها

ایران دارای یك موفقیت كم نظیر جغرافیایی است. ایران محل اتصال گونه های گوناگون فرهنگی وتمدنی نظیر آسیای دور، آسیای میانه، خاورمیانه ،‌شبه قاره هند و دیگر فرهنگ ها می باشد و این موقعیت استثنایی باعث شده كه ایران در مسیر وزش طوفانهای سیاسی و روابط تجاری و نسیم روح افزای تبادل فرهنگی قرار گیرد. یكی از نتایج تبعی و طبیعی این موقعیت جغرافیایی، رشد یك نحوه ذوق و تربیت فرهنگی بوده است كه آن را میتوان یكی از خصایص اصلی روح ایرانی در طول تاریخ دانست.

این خصیصه باعث به وجود آمدن یك قدرت استثنایی در فرهنگ ایرانیان شده كه میتوان آن را قدرت ادغام نامید. حكمت معنوی سهروردی برآمده از خرد ایرانی و عقل یونانی و معرفت وشهود و تفكر اسلامی است و این مثالی برای این پدیده یعنی قدرت ادغام ایرانیان می باشد.

اسلام نیز منبع اصلی تغذیه فرهنگی ایرانیان بوده معرفتی كه اسلام از آن حرف می زند معرفتی جهانی و مربوط به همه‌ی افراد بشر با هر گونه فرهنگ نژاد و طبقه می باشد. و اسلام در تعالیم خود تأكید بر منطبق بودن عقل و وحی و همراهی این دو دارد.